- stinguo
- stinguo, ĕre, v. a. [cf. stig; Gr. stizô; cf. also Germ. ersticken], to quench, extinguish ( poet. and very rare, for the usu. extinguo):
ut cernere possis Evanescere paulatim stinguique colorem,
Lucr. 2, 828:ignes stingui,
id. 1, 666; so, stinguuntur radii (solis), Cic. poët. Fragm. ap. Prisc. p. 882:stinguens praeclara insignia caeli,
id. ib.:ardorem membris,
Lucr. 4, 1098.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.